امام صادق :
" کل شهر محرم ، و کل یوم عاشورا ، و کل ارض کربلا "
در قبایل عرب همواره جنگ بود ، اما مکه " زمین حرام " بود و چهار ماه رجب ، ذی القعده ، ذی الحجه و محرم ، " زمان حرام " یعنی که در آن جنگ حرام است . دو قبیله که با هم می جنگیدند ، تا وارد ماه حرام می شدند ، جنگ را موقتا تعطیل می کردند ، اما برای آنکه اعلام کنند که : " در حال جنگند و این آرامش از سازش نیست ، ماه حرام رسیده است و چون بگذرد ، جنگ ادامه خواهد یافت " ، سنت بود که بر قبه خیمه فرمانده قبیله ، پرچم سرخی بر می افراشتند ، تا دوستان ، دشمنان و مردم ، همه ، بدانند که :
" جنگ پایان نیافته است " .
آنها که به کربلا می روند ، می بینند که جنگ با پیروزی یزید پایان گرفته و بر صحنه جنگ ، آرامش مرگ سایه افکنده است .
اما می بینند که بر قبه آرامگاه حسین ، پرچم سرخی در اهتزاز است .
بگذار این " سالهای حرام " بگذرد !